به نقل از «خبرگزاری دانشجو»

محققان از هوش مصنوعی برای تشخیص سرماخوردگی از روی صدای افراد استفاده کردند

تاریخ انتشار: ۲۶ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۳۳۱۲۷

محققان در مطالعه‌ای توانسته‌اند با استفاده از هوش مصنوعی از پشت تلفن تشخیص دهند که چه کسانی سرما خورده‌اند.

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو به نقل از اکونومیست، محققان برای شناسایی سرماخوردگی از روی صدای افراد به استفاده از هوش مصنوعی روی آورده‌اند. آن‌ها با این کار می‌خواهند نیاز به مراجعه حضوری به پزشک را کاهش دهند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از سوی دیگر البته کارمندان هم دیگر نمی‌توانند به‌دروغ مدعی شوند که سرما خورده‌اند و قادر به حضور در محل کار نیستند.

اگرچه نگرانی‌های زیادی درباره اثر هوش مصنوعی بر مشاغل وجود دارد، این فناوری می‌تواند کاربرد‌های زیادی داشته باشد. محققان مؤسسه ملی Sardar Vallabhbhai در هند اخیراً به بررسی الگوی صوتی ۶۳۰ فرد آلمانی پرداختند که ۱۱۱ نفر آن‌ها سرما خورده بودند. هدف آن‌ها تلاش برای شناسایی کسانی بود که بیمار بودند.

این مطالعه به‌دنبال شناسایی ریتم‌های صوتی در حرف‌زدن انسان‌ها بود. این ریتم‌ها را می‌توان به‌عنوان هارمونیک‌هایی در نظر گرفت که با افزایش فرکانس، شدت آن‌ها کاهش می‌یابد. محققان حدس می‌زنند که سرماخوردگی می‌تواند این الگوی منظم را تغییر دهد.پ

آزمایش هوش مصنوعی برای تشخیص سرماخوردگی چگونه انجام شد؟

ازاین‌رو، آن‌ها این اجزای صوتی را به الگوریتم‌های یادگیری ماشینی می‌دهند تا تفاوت شدت هارمونیک‌ها را در افراد بیمار شناسایی و بررسی کنند. در این تحقیق از افراد خواسته شد تا پیش از حرف‌زدن درباره آخر هفته خود، از ۱ تا ۴۰ بشمرند. فرد سپس باید حکایت «باد شمال و خورشید» از «ازوپ» را می‌خواند که در میان محققان به‌خاطر کلمات صدادار خود محبوب است.

نتیجه این بود که محققان توانستند در ۷۰ درصد مواقع افراد بیمار را به‌درستی شناسایی کنند. آن‌ها باور دارند که با این روش می‌توان از صرف زمان و هزینه برای مراجعه حضوری به پزشک خودداری کرد. به‌علاوه، بااین‌کار می‌توان مانع از سرایت بیماری به دیگر افراد شد.

از طرف دیگر، این روش می‌تواند در شناسایی کارمندانی مؤثر باشد که به‌دروغ می‌گویند بیمار شده‌اند تا سر کار نروند. البته تشخیص بیماری از روی مکالمات عادی شاید هنوز دقیق نباشد و کارفرما لازم داشته باشد تا پشت تلفن از فرد بخواهد حکایت‌های ازوپ را بخواند!

منبع: خبرگزاری دانشجو

کلیدواژه: هوش مصنوعی سرماخوردگی فناوری هوش مصنوعی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۳۳۱۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شک و تردید سالم است، اما در پزشکی می‌تواند خطرناک باشد!

فرارو- وقتی صحبت از اعتماد عمومی به میان می‌آید در پزشکی بر سر دوراهی قرار داریم. پس از وقوع پاندمی کووید که علم را تحت الشعاع سیاست قرار داد جای تعجبی نیست که اعتماد به علم پزشکی روندی فرسایشی را طی می‌کند. در واقع، اعتماد به پزشکان از ژانویه ۲۰۱۹ میلادی به این سو به پایین سطح خود رسیده است. در نتیجه، افراد بیش تری به دنبال صدا‌های کم‌تر متعارفی در عرصه سیاست هستند که به باور‌های آنان نزدیک‌تر است و تمایل دارند آن صدا‌ها را بپذیرند. برای مثال، "رابرت اف کندی جونیور" از نامزد‌های انتخابات ریاست جمهوری باوری به واکسن ندارد و از جمله افراد بدبین نسبت به این موضوع قلمداد می‌شود. نتیجه برخی از نظرسنجی‌ها از حمایت دو رقمی از او حکایت دارد. این می‌تواند زنگ خطری برای علم پرشکی باشد.

به گزارش فرارو به نقل از نیویورک تایمز، این در حالیست که سیستم پزشکی در جلسات حضوری و هم چنین بولتن‌های بهداشت عمومی به اعتماد متکی است. بی اعنمادی می‌تواند پزشکان را به سوی فرسودگی شغلی سوق دهد و باعث بروز نتایج منفی‌ای برای بیماران شود که در صورت وجود اعتماد قابل اجتناب خواهند بود. زوال اعتماد به علم پزشکی و پزشکان تا حدی عامل  افزایش نرخ سرخک در بین کودکان واکسینه نشده، عدم رعایت غربالگری سرطان توصیه شده و امتناع از مصرف دارو‌های پیشگیری کننده است. هیچ راه حل آسانی در این مورد وجود ندارد. اگر راه‌هایی برای بازگرداندن و تقویت اعتماد به بیماران پیدا نشود جان افراد بیش تری از دست خواهد رفت.

در مورد پزشکان امریکایی این بی اعتمادی فضای نسبتا تازه‌ای می‌باشد و پیش‌تر چندان موضوع بی اعتمادی به پزشکان مطرح نبود.

تردید نسبت به پزشکی معادل نیهیلیسم پزشکی نیست. داده‌های پشت دارو‌هایی که پزشکان تجویز می‌کنند و تصمیماتی که می‌گیریم نباید تنها در اختیار ما باشد. افراد حق دارند اعداد را بررسی کنند و در مورد ریسک و منافع خود تصمیم بگیرند. با این وجود، زمانی که این شک و تردید به ناباوری مذموم و جبران ناپذیر تبدیل می‌شود می‌بینیم که برخی از بیماران تصمیمات خطرناکی اتخاذ می‌کنند و زمانی که پزشکان با ناامیدی پاسخ می‌دهند این موضوع صرفا باعث جدایی و فاصله بیش‌تر بین  پزشک از بیمار می‌شود.

اعتماد گاهی اوقات با ارائه واضح حقایق و ارقام قابل ترمیم است واقعیت آن است که اعتماد چیزی فراتر از  توضیح اعداد است. پزشکان چیز‌هایی در مورد بدن به بیماران می‌گویند که قابل مشاهده نیستند. پزشکان تغییرات سبک زندگی و دارو را برای درمان یا پیشگیری از مشکلاتی که ممکن است توسط بیمار احساس نشوند توصیه می‌کنند. جراحان به نسخه عمیقی از اعتماد به نام قرارداد جراحی اشاره می‌کنند: این ایده که وقتی افراد زیر چاقو می‌روند به جراح خود اجازه می‌دهند که بدن شان را باز کند تا آنان را بهتر کند. این اعتماد را باید به دست آورد.

در مواقع اضطراری بیماران این فرصت را ندارند که انتخاب کنند به چه کسی اعتماد کنند و تصمیمات پزشکی باید عجولانه و حتی در کسری از دقیقه اتخاذ شوند. بنابراین، بخشی از کار پزشکان ایجاد رابطه سریع است. این تصمیم گیری زمانی که اعتمادی که پیش‌تر بین بیمار و پزشک وجود داشته اکنون از بین رفته دشوارتر می‌شود.

در پزشکی به ایده تصمیم گیری مشترک اشاره می‌شود که در آن تصمیمات پزشکی به طور مشترک توسط پزشک و بیمار برخلاف لحن پدرانه سالیان گذشته گرفته می‌شوند. در نتیجه، پزشک به بیمار خود نمی‌گوید چه کاری را انجام دهد در عوض اطلاعات لازم را به او ارائه می‌دهد تا بیمار بتواند مسیری را که برایش مناسب است انتخاب کند. اگر بیمار نخواهد یا نتواند آن چه را که پزشک مطرح می‌کند باور کند دانش پزشکی بی فایده می‌شود.